Van militaire dienst naar financiële dienstverlening: Jens Pöhland staat in de frontlinie

Hij is half Duits en half Noors, werkt voor een Japanse bank en woont in Nederland. Het moge duidelijk zijn: Jens Pöhland is internationaal georiënteerd. In zijn Leaders in Finance Podcast sprak gastheer Jeroen Broekema met de veelzijdige Pöhland, onder meer over zijn rol als Chief Risk en Financial Officer en executive board member voor Mizuho, en hoe zijn verleden in het Noorse leger daarbij nog altijd van pas komt.

Pöhland (50) begon zijn carrière bij De Nederlandsche Bank, waarna hij onder meer werkte als juridisch adviseur voor verschillende organisaties zoals NYSE Euronext en The Bond Market Organisation. Ook werkte hij als advocaat internationale handel bij Corus. Hij vervolgde zijn loopbaan bij Mizuho, waar hij inmiddels 12 jaar werkzaam is, waarvan 10 jaar in zijn huidige rol.

Mizuho kwam op zijn pad toen hij veel in het buitenland werkte en als forens heen en weer vloog tussen Duitsland en India. Hij wilde meer tijd aan zijn dochter besteden en zocht iets permanents in Nederland. “Ik had toen een goed gesprek met Mizuho en voelde dat hun langetermijnstrategie bij mij aansloot, waarbij ik hen goed kon ondersteunen als lokale professional.”

Deze strategie ging onder meer gepaard met een verjonging van de Japanse bank. Toen Pöhland begon was de gemiddelde leeftijd 55, vertelt hij. “Ik was de eerste professionele advocaat onder het personeel en we hebben sinds die tijd veel gedaan. We hebben de organisatie van het bestuur tot aan de verschillende departementen geprofessionaliseerd en de leeftijd ging flink naar beneden.”

Ondanks dat de bank onderdeel is van een van de grootste financiële instituten in de wereld – De Mizuho Financial Group – geniet Mizuho weinig bekendheid onder het grote publiek. Ook Pöhland zelf wist maar weinig van de bank, zo bekent hij.

“Toen ik mijn eerste sollicitatie had kende ik het ook nauwelijks als een financieel instituut. Hetzelfde geldt voor de nieuwe mensen die we vragen, die hebben er ook niet van gehoord. Ik vind dat interessant.” Hij voegt er snel en overtuigend aan toe: “Maar toch is het onzettend groot op mondiale schaal.”

Pöhland was altijd al geïnteresseerd in de financiële dienstverlening, juist vanwege het professionalisme in de sector. Als pas afgestudeerde student Europees recht deed hij een master Europees Handelsrecht in Nijmegen met een focus op financieel recht.

“Het was voor mij een bewuste beslissing om me daarop te richten. Dus uiteindelijk kwam ik na een paar keer ‘in en out the financial industry’ steevast in die wereld terecht waar ik nu het grootste deel van mijn carrière heb gewerkt.”

Van clown tot man

Toch was het voor de jonge Pöhland geen uitgemaakte zaak dat hij in de financiële sector terechtkwam. Als jongen wilde hij dolgraag piloot worden, in de cockpit zitten en de wereld ontdekken. Hij werd uiteindelijk geen piloot, maar heeft wel veel kunnen reizen en ook als jongen vaak in de cockpit mogen kijken toen hij regelmatig tussen Duitsland en Noorwegen heen en weer vloog vanwege de verschillende woonplaatsen van zijn ouders.

“Ik was er altijd zeer door geïmponeerd”, aldus Pöhland. Wat ook indruk op het maakte, was zijn tijd in militaire dienst. Hij wilde er meer uithalen dan alleen maar soldaat zijn. “Dus ik ging naar de officiersopleiding”, blikt hij terug. “Dat is een school met uitstekende reputatie in Noorwegen waar veel leiders naartoe zijn geweest. Ik heb er veel geleerd en ben er erg door veranderd. Bij mijn afzwaaien zei de kapitein tegen me: ‘Je kwam als een clown en je ging weg als een man.’”

Hij vertelt dat hij altijd mensen aan het lachen maakte met zijn grappen en grollen, maar dat hij in zijn diensttijd vooral geleerd heeft om leiderschap te tonen. “Toen ik afzwaaide was ik veel meer gedisciplineerd en wist ik hoe ik andere mensen leiding kon geven. Ik heb mezelf echt naar een vorm van leiderschap getild en weet nu hoe ik in moeilijke situaties die leiding naar me toetrek.” Op de vraag of hij zijn grappige kant niet vergeten is, antwoordt hij stellig en lachend: “No”.

Discipline, leiderschap en overleven

Naast discipline en leiderschap heeft Pöhland tijdens zijn dienstperiode geleerd om te overleven in de natuur vlak bij de Finse en Russische grens. “In de winter komt de natuur volledig tot stilstand en dat heeft ervoor gezorgd dat ik veel inzicht kreeg in wie ik ben en hoe ik met moeilijke omstandigheden omga”, reflecteert hij op die periode. Wat hij daarbij leerde is dat hij “een typische doener” is.

Dat pragmatische en het weten om te gaan met lastige situaties heeft hem gedurende zijn carrière veel geholpen, ook in zijn huidige werk. “Wanneer er een crisis is in het bedrijf, dan grijp ik altijd terug op mijn tijd in het leger en verwijs ernaar”, klinkt het zelfverzekerd. “Wanneer je iets hebt, wanneer je een crisis hebt, dan zorg je gewoon dat je het klaar krijgt.”

Samen met een groep leiders uit de financiële sector ging Pöhland ook terug naar die schitterende en uitdagende natuur in Noorwegen. Samen volgden een trail en dachten na hoe onze wereld en ons klimaat beter beschermd kunnen worden.

“Je moet je zeker voelen dat je gehoord wordt, dus laat je stem horen en dán kun je luisteren.”

Ook op zijn eigen niveau dacht hij er veel over na, vertelt hij. “Ik ben altijd een natuurmens geweest, maar de laatste 20 jaar is het een beetje op een zijspoor geraakt. Deze trail zorgde voor een herontdekking van de natuur en wat dit voor mij betekent.”

Als voorbereiding op de reis door Noorwegen las hij het boek ‘Less is more’ van Jason Hickel, waarin wordt gesteld dat we anders moeten denken over alleen maar groei. Hij vond dat, zeker als leidinggevende bij een financiële instelling, confronterend. “Het zorgde er wel voor dat ik ging nadenken hoe ik anders kon denken en hoe ik kon meehelpen in de transitie naar ‘less is more’.”

De financiële sector in de frontline

In die context concludeert hij voor zichzelf dat het werken in de financiële dienstverlening “geweldig leuk, dynamisch en interessant” is en dat er ook voor de jonge mensen die in de sector willen werken voldoende uitdagingen liggen. “We spreken over ESG en al die dingen, en juist dan hebben we jonge mensen nodig, echte ‘believers’ die weten wat er aan de hand is”, klinkt het motiverend.

Volgens Pöhland staat de financiële sector echt in de frontlinie als het gaat om een cruciale bijdrage in de transitie, en de betrokken jonge generatie is daarbij onmisbaar, benadrukt hij nog maar eens in zijn rol als inspirerende motivator: “Als je ziet wat er allemaal gebeurt en je ziet de ‘engagement and mobilization’ van de jonge mensen als het gaat om het behoud van onze planeet, dan wil ik graag dat veel meer jonge, talentvolle mensen in de sector komen werken.”

Hij begrijpt dat er veel vastgeroeste ideeën en diverse meningen in de sector zijn en ziet een belangrijke rol weggelegd voor starters in de financiële wereld. Als Broekema vraagt naar de beste tip voor een ambitieuze maar nog onzekere starter, is Pöhlands stellige antwoord: “Je moet je zeker voelen dat je gehoord wordt, dus laat je stem horen en dán kun je luisteren.”

Uiteraard werd nog veel meer besproken in de podcast. Luister hier naar de volledige aflevering.