De financiële sector staat op een kruispunt. Klanten eisen frictieloze digitale ervaringen, toezichthouders leggen strengere kaders op en cyberdreigingen nemen in complexiteit toe. Banken en verzekeraars werken vaak met logge legacy-systemen, als gevolg van decennia aan oplapwerk en losse oplossingen. Het resultaat? Innovatie stokt, processen vertragen en de risico’s stapelen zich op.
Uit een recent wereldwijd onderzoek van Camunda (2025) blijkt dat 81% van de financiële instellingen de toenemende complexiteit van automatisering als bedreiging ziet. Gemiddeld zijn er inmiddels meer dan vijftig systemen nodig om kernprocessen uit te voeren – een stijging van bijna twintig procent in vijf jaar tijd.
Volgens Akkuro ligt de sleutel tot vernieuwing in één woord: orchestration. Niet als technische gimmick, maar als strategisch fundament voor de bank van morgen.
Van integratie naar intelligentie
Orchestration wordt vaak verward met integratie, maar het gaat een flinke stap verder. Waar integratie vooral systemen aan elkaar knoopt, zorgt orchestration voor dynamische coördinatie. Het gaat om het slim en veilig aansturen van datastromen, systemen, API’s én menselijke acties vanuit één logische laag.
“Zie het als een dirigent”, zegt Akkuro. “De instrumenten zijn er al: core banking, KYC, fraudedetectie, documentverwerking. Orchestration zorgt dat ze samen een symfonie spelen in plaats van losse noten.”
Een leningproces illustreert dit goed: klantgegevens worden parallel gevalideerd, fraudechecks lopen real-time mee, en compliance-eisen zijn in elke stap ingebouwd. Als er iets misgaat, schakelt de workflow automatisch naar een menselijk analist of past de logica zich aan. Het resultaat: sneller, slimmer en vooral veerkrachtiger.
Legacy als rem én kans
Veel banken en verzekeraars zitten nog vast aan systemen die tientallen jaren oud zijn. Ze zijn stabiel, maar vaak ook inflexibel. Het vervangen ervan kost miljarden en brengt enorme risico’s met zich mee. Orchestration biedt een pragmatischer alternatief: ‘wrap and extend’ in plaats van ‘rip and replace’.
Met orchestration kunnen instellingen bestaande functies ontsluiten via API’s en inbedden in nieuwe, digitale workflows. Zo blijft het fundament overeind, terwijl er toch ruimte komt voor vernieuwing.
Enkele voorbeelden: Een leningproces dat oude risicomodellen combineert met hypermoderne fraude-engines; compliance-audits die data verzamelen uit zowel papieren archieven als cloud-dashboards; en digitale onboarding die identiteits- en toestemmingschecks toevoegt zonder het CRM te vervangen.
Orchestration in de praktijk
Wie denkt dat orchestration een ver-van-mijn-bed-show is, vergist zich. Het is al volop in gebruik binnen de sector. Enkele sprekende voorbeelden:
- Rekeningopening: identiteitscontroles, fraudetoetsing en toestemmingsbeheer lopen synchroon, waardoor klanten sneller starten én compliance is gegarandeerd.
- Internationale betalingen: valutahandel en cross-border transacties worden in real time afgestemd tussen pricing engines, settlement platforms en toezichthouders.
- Incasso’s: wanneer klanten achterlopen, zorgt orchestration dat de juiste acties automatisch in gang worden gezet, variërend van vriendelijke herinneringen tot formele escalaties.
- Embedded finance: tijdens een online aankoop kan direct een krediet- of verzekeringsaanbod worden gedaan, dankzij de gecoördineerde samenwerking van API’s, risicomodellen en compliance-checks.
AI denkt, orchestration handelt
Kunstmatige intelligentie belooft veel voor de financiële wereld, maar zonder orchestration blijft het vaak bij losse inzichten. Een AI-model dat fraude detecteert heeft pas waarde als het vervolg – melding bij compliance, update in het klantdossier, notificatie aan de klant – direct wordt uitgevoerd.
Orchestration vertaalt AI-output naar tastbare acties. Zo wordt een model dat kredietrisico’s berekent automatisch gekoppeld aan beslislogica en monitoring. Of een taalmodel dat risicorapporten samenvat, ingebed in een workflow die zorgt voor menselijke review en logging.
Kortom: AI denkt, orchestration doet.
De brug tussen business en IT
Een bekend probleem binnen financiële organisaties is de kloof tussen strategie en IT. Orchestration kan die kloof dichten. Met standaarden als BPMN en DMN kunnen business- en IT-teams samen workflows ontwerpen die zowel begrijpelijk als uitvoerbaar zijn. Dat versnelt innovatietrajecten en voorkomt dure miscommunicatie.
Bovendien kunnen instellingen modules hergebruiken. Denk aan identiteitsverificatie of transactiegoedkeuring: eenmaal ontworpen, kan dezelfde logica in talloze processen worden toegepast.
Het besturingssysteem van de toekomst
De financiële wereld wordt steeds meer open, real-time en gedecentraliseerd. Van open banking tot Europese regelgeving zoals DORA: alles vraagt om systemen die niet alleen functioneren, maar zich razendsnel aanpassen.
Orchestration is in dat landschap het strategische besturingssysteem. Het vervangt kernsystemen niet, maar maakt ze samenwerkend en wendbaar. Daardoor kunnen instellingen nieuwe producten in weken in plaats van jaren lanceren, snel inspelen op nieuwe regels en soepel aansluiten bij fintech-ecosystemen.
De toekomst dirigeren
In een markt die snelheid beloont en complexiteit afstraft, is orchestration uitgegroeid tot een strategische noodzaak. Het is niet alleen een IT-oplossing, maar een bestuursvraagstuk.
Zoals Akkuro het stelt: “Orchestration maakt van losse systemen een schaalbaar, veerkrachtig geheel. Het helpt instellingen niet alleen reageren op verandering – het stelt ze in staat om de toekomst zelf te dirigeren.”
Het volledige Engelstalige whitepaper van Akkuro is hier te lezen.