Een Centrale Bank wordt ook wel de bank der banken genoemd en is een openbare instelling die de munteenheid, de geldhoeveelheid en de rente beheert in een bepaald staat of unie.
Een Centrale Bank heeft de belangrijke taak om de waarde van de nationale valuta (wisselkoers) en de waarde van het binnenlandse geld (koopkracht) zoveel mogelijk stabiel te houden. Daarnaast brengt een Centrale Bank geld in omloop en houdt ze toezicht op financiële instellingen.
Om deze taken uit te voeren heeft de Centrale Bank verschillende beleidsinstrumenten. Het voornaamste instrument voor het stabiliseren van de waarde van binnenlands geld is het wijzigen van de korte rente. Het wijzigen van deze rente maakt het duurder of goedkoper voor banken om geld te lenen van de Centrale Bank. Banken rekenen deze rente door aan hun klanten. Om deze manier wordt kredietverlening gestimuleerd dan wel geremd. Andere beleidsinstrumenten zijn onder andere het instellen van een verplichte reserve en het optreden als een leder of last resort van de bankensector.
Naast de verschillende beleidsinstrumenten van de Centrale Bank om haar taken uit te voeren is in de praktijk het effect van de uitspraken van de president van een Centrale Banken minstens net zo groot. Hun visie op de financiële markten worden op de voet gevolgd en kunnen financiële markten in beweging zetten.
Centrale Banken in de meeste ontwikkelde landen zijn onafhankelijk zodat politieke inmenging wordt voorkomen. De Centrale Bank in Nederland is De Nederlandsche Bank (DNB). In de eurozone is er de Europese Centrale Bank (ECB), die eigenlijk een verzameling is van de Centrale Banken van alle landen.
Als reactie op de financiële crisis is de Europese Commissie met een voorstel gekomen om een bankenunie te vormen. In dit voorstel komen de circa 6000 banken gefaseerd onder centraal Europees toezicht te staan.